چشم من حيرتي ناز خودآرايي اوست
اشك من آينه زاري كه تماشايي اوست
دل اگر غنچه نشيند نبود جاي ملال
كه بهار آينه ي حسن و شكوفايي اوست
زمزم اوست كه در زمزمه ي ما جاري ست
عالمي تشنه ي گلبانگ اهورايي اوست
خسرواني ست اگر شور دل ما چه عجب ؟
اثر چنگ خوش آهنگ نكيسايي اوست
پرده در پرده به بي پردگي اوست گواه
اين سرودي است كه در شور اوستايي اوست
رنج ما ، باعث آرامش ما خواهد بود
هر كه را مي نگري فتنه ي بودايي اوست
همچو خورشيد كه در پرتو نورست نهان
راز مستوري او فاش ز پيدايي اوست
گره از كار فرو بسته ي هستي نگشاد
اين طلسمي است كه در راز معمايي اوست

محمد علي مجاهدي